Wat is de betekenis van Handhaven?

handhaven - Werkwoord 1. (ov) iets doen voortbestaan, aan iets vasthouden ♢ Hij handhaafde zijn bezwaar tegen de bezuiniging. 2. (ov) krachtdadig in stand houden, naleving afdwingen ♢ De orde werd met grof geweld gehandhaafd. 3. (refl) zich een pos...

handhaven - regelmatig werkwoord uitspraak: hand-ha-ven 1. ervoor zorgen dat het blijft bestaan ♢ de politie handhaaft de orde in deze stad 2. ervoor zorgen dat je niet weg hoeft ♢ hij kon zich...

Controle op de naleving van de regels, zoals die bijvoorbeeld staan vermeld in de keur en de wetboeken van de Rijksoverheid.

Het resultaat van de samenwerking heeft geen betrekking op de kernactiviteit van de marktleider. De onderneming is in de activiteit wel marktleider. Dit is een defensieve strategie.

handhaven - Het verzekeren dat aan wetten of reglementen de hand gehouden wordt.

v., hanthavenje, hânhâlde; zich weten te —, der wêze doare; zich —, it der foar hâlde, it geande hâlde, de fuotten ûnder ’t gat hâlde, it op fuotten hâlde, op (’e) fuotten bliuwe de kop der foar hâlde; zich niet kunnen —, ûnder (�...

...

(handhaafde, heeft gehandhaafd), 1, iem. of iets in stand houden, er voor waken dat hij (het) blijft in de staat of toestand waarin hij (het) zich bevindt ; zorgen dat iets niet geschonden wordt: de orde, een beginsel handhaven; de Grondwet handhaven; 2. niet terugnemen, niet intrekken: een stelsel handhaven; de vorst handh...

handhaafde, h. gehandhaafd (in stand houden, de hand houden aan; hij uitbr. steunen, beschermen; zorg dragen dat iets blijft, zoals het is): zijn gezag handhaven, zijn roem, een besluit de vrede handhaven; ik zal handhaven, zie Je Maintiendrai; refl. zich handhaven op het toneel der academische samenleving.