(Mogilno, Pruisen 1890 - Newtonville, Massachusetts, VS, 1947) Amerikaans psycholoog van Duitse afkomst. Hij was doctor in de filosofie in 1914, vervolgens hoogleraar in de psychologie aan de universiteit van Berlijn in 1926.
Toen het nazisme opkwam, emigreerde hij naar de VS. Hij was daar van 1932 tot 1945 professor aan de Stanford-, Cornell- en Harvard Universiteit. Onder invloed van het Amerikaanse onderzoek, verliet hij de klassieke onderwerpen van de psychologie (→ wil, —> associatie, → waarneming) en ging vanuit een dynamisch gezichtspunt bepaalde bijzondere problemen t.a.v. het menselijk gedrag bestuderen: → frustratie en → regressie (19371941), → aspiratieniveau (1936-1944), leerprocessen (1942). Door zijn theorie, gebaseerd op het begrip → ‘psychologisch veld’ (d.w.z. op het geheel van spanningen welke ontstaan door de interactie van individuele en maatschappelijke krachten), kwam hij tot de experimentele studie van kleine groepen en van groepsdynamiek → Behaviorisme, Groep, Leider, Spanning, Taylor, Valentie, Vermogen.
