graaf van Lally, baron van Tollendal in Ierland, geb. 1698 te Romans in Dauphiné, diende in zijns vaders regement sedert 1741 in Vlaanderen, Schotland en de Nederlanden, onderscheidde zich in vele gevechten, droeg veel bij tot de overwinning van Fontenoy (1745) en werd 1756 door Lodewijk XV benoemd tot kommandant-generaal van al de fransche beziltingen in Oost-Indie, waar Frankrijk in oorlog was met Engeland. In weinig lijds verdreef L. de Engelschen van de kusten van Coromandel; doch zijne poging om Madras te vermeesteren mislukte; en zelf met een garnizoen van 700 man in Pondichery belegerd (1761) door eene armee van 22,000 man en eene vloot van 14 linie-schepen, was hij genoodzaakt zich aan de Engelschen over te geven, en werd naar Engeland gebracht.
Van dezen tegenspoed trokken zijne vijanden partij om hem te betichten van verraad, waarop hij zich naar Frankrijk begaf om zich te rechtvaardigen; doch nanwlijks was hij in Parijs aangekomen of hij werd in de Bastille gekerkerd, bleef daar 18 maanden in hechtenis, en werd toen ter dood veroordeeld, welk hemeltergend vonnis 9 Mei 1766 aan hem voltrokken werd. Voltaire gaf een welsprekend factum in het licht in het voordeel van den veroordeelde. Op het verzoek van L.’s zoon liet Lodewijk XVI het proces herzien (1778), en door deze nieuwe rechtbank werd met eenparige stemmen L.’s onschuld erkend en zijne nagedachtenis gerehabiliteerd.
