(don Filips, hertog van), vierde zoon van Filips V, koning van Spanje, geb. 1720, trouwde Eiizabeth van Frankrijk, dochter van bodewijk XV, koning van Frankrijk. Het tractaat van Aken, waarbij 1748 de Oostenrijksche Successie-oorlog beëindigd werd, schonk hem de hertogdommen Parma, Piacenza en Guastalla.
Zijne regeering was vreedzaam en gelukkig. Hij stierf 1765, en werd opgevolgd door zijnen zoon Ferdinand.(Ferdinand, infant en hertog van), zoon van den vorige, en (door zijne moeder) kleinzoon van Lodewijk XV, geb. 1751, ontving zijne opleiding van Keralio en Condillac. Hij volgde 1765 zijnen vader op en regeerde vreedzaam, bijna al het gezag latende uitoefeuen door den markies van Felino. Hij had eenige geschillen met het hof van Rome, verdreef 1768 de Jezuïeten uit zijn rijk, had oneenigheden met Frankrijk tijdens de oorlogen der Republiek in Italië (1796), en stierf 1802, kort voordat hem zijne kroon afgenomen zou zijn geworden. Na zijnen dood werd zijn rijk (onder de benaming van departement van den Taro) bij de Fransche republiek ingelijfd, en zijn zoon, Lodewijk van P., ontving bij wijze van schadeloosstelling Toskanen met den titel van koning van Etrurië.
