Brandewijn

betekenis & definitie

Brandewijn is een alkoholische drank met een hoog gehalte aan alkohol (35-45%), welke verkregen is door suikerhoudende plantendeelen te vergisten en daarna den alkohol over te destilleeren. Hiervoor maakt men in Nederland voornamelijk gebruik van granen als gerst en mais, maar ook worden er wel aardappelen voor gebruikt, terwijl eveneens de mindere soorten wijn voor het bereiden van brandewijn gebruikt worden. De brandewijn bevat kleine hoeveelheden nevenbestanddeelen afkomstig van de grondstof waarvan uitgegaan is. Voor het aroma worden er nog aangenaam riekende stoffen aan toegevoegd.