Wat is de betekenis van Sacrament?

1) (17e eeuw) bastaardvloek. Ook wel: 'alle sacramenten'. 'Sacramenten zeggen: vloeken' (P.C. Hooft). Vaak verbasterd tot seldrement of sapperment. Ook: alle sacramenten. • De zelfbeheersching, hoorders, is Een deugd, die men . . . . wel sacrament! (De volkslier: grepen en groepen uit het werkelijke leven. 1868) • Wel, sacrament! Voor d...

sacrament - zelfstandig naamwoord uitspraak: sa-cra-ment 1. doop en avondmaal in de protestantse kerk ♢ zij ontving het sacrament van de doop 2. een gewijde handeling in de katholieke kerk ♢ hij...

P.C. Hooft gebruikt al het werkwoord sacramenten ‘sacrament zeggen, vloeken’. Een frequent voorkomende eedformule was bij de sacramente. Hoewel, wat heet frequent, als het WNT de verbinding niet afzonderlijk behandelt en volstaat met een bewijsplaats uit de Historie van Broer Cornelis Adriaensen van Dordrecht [1569]...

[Lat. sacramentum = datgene waardoor men zich of een ander verbindt, wijding, eed; christelijk Lat. = godsdienstig geheimnis (vertaling van Gr. mustèrion = mysterie), van sacrare = wijden, van sacer = gewijd, heilig, verwant met sancire = heilig, onschendbaar maken, bekrachtigen] 1. (godsdienstfenomenolo...

(Sakrament) genademiddel; kerkelijke gewijde handeling

uitwendig teeken door Christus ingesteld, waardoor genade wordt aangeduid en gegeven. Het uitwendig teeken bestaat uit een uitwendige handeling met de begeleidende voorgeschreven woorden. De genade door de sacramenten gegeven is tweevoudig: zij schenken de → heiligmakende genade of vermeerdering daarvan, en bijzondere genaden van bijstand, de...

o., heilige handeling; genademiddel; in de R.K. Kerk: doop, vormsel, avondmaal, boetedoening, laatste oliesel, priesterwijding, huwelijk

s.n., sakramint (it); van de H. Sacramenten voorzien, bitsjinje.

1. sacrament (des Altaars); 2. Avondmaal [bij de Protestanten]; administer the last sacraments, (ten volle) bedienen.