[Lat. sacramentum = datgene waardoor men zich of een ander verbindt, wijding, eed; christelijk Lat. = godsdienstig geheimnis (vertaling van Gr. mustèrion = mysterie), van sacrare = wijden, van sacer = gewijd, heilig, verwant met sancire = heilig, onschendbaar maken, bekrachtigen]
1. (godsdienstfenomenologisch) datgene waardoor God of de godheid tot de mens komt (naast gebed en offer waardoor de mens tot God gaat);
2. (christelijke theol.) een teken waarin en waardoor het rechtvaardigmakende geloof wordt beleden;
3. (rk) tegenwoordige definitie; ‘door Christus ingesteld uitwendig teken waardoor genade wordt aangeduid en gegeven’. De traditionele zeven sacramenten van de katholieke Kerk zijn: doopsel, vormsel (bevestiging in het geloof), eucharistie, biecht, laatste zalving der zieken (vroeger Heilig oliesel genaamd), priesterschap, huwelijk;
4. (prot.) kerkelijke gewijde handeling door Christus ingesteld (doop en avondmaal).
