Het jong van enkele zoogdieren (b.v. van het rund, het hert en de zeekoe) draagt van de geboorte af tot op éénjarige leeftijd de naam kalf. Bij het rund kent men voorn. éénling-geboorten.
Daarnaast komt een klein percentage tweelinggeboorten voor. Drie- en vierlingen behoren tot de hoge uitzonderingen.Bij normale ontwikkeling ligt het geboortegewicht van de k. bij de 3 Ned. veeslagen tussen 30 en 40 kg. De kalveren van het roodbonte veeslag zijn
dooreengenomen iets zwaarder dan die van het zwartbonte- en van het blaarkopveeslag.
In Ned. worden de k. als regel direct bij de moeder weggenomen. Dit in tegenstelling tot alle andere huisdieren. Het heeft het voordeel, dat men de voeding van het k. zelf kan regelen. Daarnaast kan men de melkproductie van de moeder geheel tot zijn recht doen komen. Het eerste voedsel van het k. is de melk van de moeder, biest geheten. De maag van het jonge k. is niet geschikt om andere voedermiddelen te verteren. Gedurende de eerste drie weken geeft men bij voorkeur volle melk. Daarna gaat men zeer geleidelijk de volle melk vervangen door gepasteuriseerde ondermelk of karnemelk. Later kan ook wei worden gebruikt. Men geeft het k., zodra de hoeveelheid volle melk wordt verminderd, iets bijvoor. Enkele weken na de geboorte stelt men het k. in cle gelegenheid hooi op te nemen.
Een zeer intensieve voeding in de jeugd, dus veel krachtvoer naast weinig ruwvoer, maakt het dier meer vroegrijp. Een extensieve voeding geeft een meer laatrip dier. Toekomstig melkvee mag door de voeding niet te veel in de richting van vroegrijpheid worden gedreven.
