Op verkeerde wijze, verkeerd, foutief; ten onrechte, abusievelijk.
Het blok huizen, verkeerdelijk genaamd gehucht van Austruweel, doch op het stadsgrondgebied gelegen, was als opeengestapeld puin, VAN LOOY 1945, 90.
Je hebt in Amerikaanse films uit de jaren vijftig meermaals de held vertwijfeld met zijn voorhoofd tegen klamme, bakstenen muren zien beuken, en je besluit het ook te doen ... . Je houdt er een soort buil aan over, die je eertijds verkeerdelijk voor een talen- of wiskundeknobbel zou hebben aangezien, VAN DEN BROECK 1972, 126.
Ik weet dat de jeugdbeweging verkeerdelijk in affiche wordt gebracht, geïllustreerd en in vierkleurendruk op de frontpagina met alle gevolgen vandien, Vrouw en Wereld juli-aug. 1976, p. 11.
We kregen talrijke antwoorden binnen op het speurdersverhaal, dat verscheen in het vakantieblad. Maar het was geen gemakkelijke vraag! Heel wat lezers hebben verkeerdelijk geantwoord dat, Juffrouw Carolina met de rug naar het venster zat en dus niet zien kon”, Vrouw en Wereld okt. 1976, p. 34.
Opm.: In de standaardt. zo goed als ongebr. (freq. 0), hoewel nog vermeld in versch. handwdb.
