Opnieuw, weer, nog eens, nogmaals.
Neen, zei Lewie, dat precies niet, maar allee. En hij wist niet wat zeggen, hij zweeg verlegen ... . Maar zij begon er vanher over. Awel, zei Lewie lastig, ’t is al goed, hé, WALSCHAP 1976, 129.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
