Grappig, guitig, plaagzuchtig, schalks.
Hij was uitermate kwiek en schalk, doch, naar het slag van vele bedorven kinderen, was hij niet moedig, TEIRLINCK 1952, 1, 156.
Broeke ... bepierde (= begluurde) het schalke ding onder de kleppe zijner muts, bleef vol argwaan, om dat onverwachte bezoek, STREUVELS 1964, 41.
Hij wees me hoffelijk een clubfauteuil voor het bureau: -Je vous prie, monsieur Simenon! glimlachte hij schalk, DAISNE 1976b, 195.
Afl.: schatkaard, (w.g.) grappenmaker, snaak (VANDEN MAELDERE 1946, 146); schalkachtig (Wdl.), grappig, guitig, schalks.
