Rij.
Eindelijk kwamen ze aan bergen, niet zoo maar twee of drie groote hooge, maar een root van bergen, nog veel langer dan de duinen en zoo hoog als vijfhonderd boerentorens opeengezet, WALSCHAP 1935, 40.
De akkers waren al een zacht-ruige groenigheid ... langs lichte roten populieren, VERMEYLEN 1962, 82.
Zij stonden er een uur wel in de rote. Toen zeide men hun dat zij morgen moesten wederkomen, V.D. WOESTIJNE 1963, 11.
Een dichte root van dikbestofte wijnflessen stond donker van het ene tafel-eind naar het andere, TIMMERMANS 1966, 61.
