1. (Eig.) (Een woord enz.) onderstrepen, aanstrepen.
2. M. betr. t. uitingen: de nadruk leggen op, beklemtonen, de aandacht vestigen op, wijzen op, onderstrepen.
Dat de kleine Nest Claes het ernstig meende, hoeven wij niet te onderlijnen. De eerste kommunie scheen hem een droom toe van puur kindergeluk, BONI 1948, 77.
Ik wil onderlijnen dat de school geen kinderoppas is, maar een gemeenschap waar de kinderen opgevoed worden tijdens een leerproces, Vrouw en Wereld juni 1975, p. 13.
De h. R. ... verwelkomde de aanwezigen en onderlijnde dat de Stapelstraat met een zekere regelmaat in het brandpunt van de belangstelling komt, Limburg 31/8/1976.
Hij beschrijft de huidige toestand in deze gemeenten en onderlijnt dat het de Vlamingen zelf zijn die zullen bepalen wat de toekomst zal worden, Davidsfonds 1977, 4, 2.
Het hoeft niet onderlijnd te worden, dat we weinig details kunnen neerschrijven over de Kerk in dit land: het gaat immers om de «Kerk van de Stilte» of de «Kerk van de Hoop», Kerk en Leven 13/4/1978.
3. (Iets) beter, sterker doen uitkomen, beter doen opmerken; accentueren.
De bril van vandaag onderlijnt door zijn vormgeving uw persoonlijkheid, Shopping (ed. Strombeek) 6/1/1977.
Aangepaste interieurs die het karakter van de personages onderlijnen, Vrouw en Wereld febr. 1977, p. 17.
De borstzakjes worden onderlijnd met twee knopen, Limburg 26/8/1976.
Opm.: In de standaardt. is onderlijnen zo goed als ongebr. (freq. 0), hoewel vermeld in versch. handwdb.
