In de spreekt, vrij regelmatig in onpers. gebruik in de verb. het zal wel aan mij liegen, het zal wel aan mij liggen, te wijten zijn, het zal wel mijn schuld zijn enz.
En maar over solidariteit roepen en schreeuwen. Wat waren de woorden toch goedkoop! En ’t loog natuurlijk altijd aan de kapitalisten, de kanonnenfabrikanten, de bourgeoisie, DE RIDDER 1966, 57.
Gewonnen en getogen tussen een proletariaat, had ook voor hem al de miserie der wereld gelogen aan de klassen die boven dat proletariaat stonden, DE RIDDER 1966, 74.
