(Iem.) wonden, verwonden (bij een ongeval, een aanslag enz.); blesseren (inz. in de sportt.); - ook wederk.: zich een verwonding toebrengen, een verwonding oplopen.
- Zie ook gekwetste.
(De pooier) is vaak moeilijk te vinden ... . Soms komen de vrouwen zelf vertellen wie hij is: als ze een pak slaag gekregen hebben of gekwetst werden. De moeilijkheid daarna is: hoe bewijs ik het voor de rechter? Knack 21/2/1973, p. 33.
Eén van de kinderen kwetst zijn vriendje terwijl ze in de hof aan ’t spelen zijn, Vrouw en wereld febr. 1977. p. 38.
Op dit ogenblik begon de tweede Franse gangster er in het cafévertrek met een revolver van zwaar kaliber op los te schieten waarbij hij vijf personen kwetste, Gazet v. Antw. 11/4/1977.
In een restaurant aan de Brandhoutkaai te Brussel werd de uitbater ernstig gekwetst tijdens een ruzie met zijn vriendin, Gazet v. Antw. 8/7/1977.
Een van hen kwetste zich aan de arm toen hij langs een venster wilde ontkomen, Gazet v. Antw. 12/7/1977.
Het voertuig begint te slippen en komt terecht tegen een boom die deel uitmaakt van de beplanting langs de weg ... . De bestuurder wordt ernstig gekwetst, Voetgangers 1978, 10.
Opm.: In de standaardt. zo goed als uitsl. in overdr. gebruik: (iem.) krenken, beledigen, in zijn gevoelens treffen.
