(Late) middag.
Langs de wegeltjes in de diepte der putten kuiert ze in den zoeten achternoen, WACHTERS 1946, 77.
Voor een keer voel ik me blij dat ik niet inslapen kan. Deze achternoen heeft met het nieuwe van hier en het gekke van Europa me zo in zijn ban gevat dat ik in mezelf geen rustig half uur vond om een bestek op te maken, JONCKHEERE 1957, 44.
Wat een genot voor vader, die kalme achternoenen in de schaduw van de vele hoge dreven rond de abdij, LIA TIMMERMANS 1962, 142.
