Sir, Engels sterren-en natuurkundige (Londen 7 Febr. 1824 - 12 Mei 1910), stichtte in 1856 in Tulse Hill, in Londen, een sterrenwacht. Na de ontdekkingen van Kirchhoff ging hij de spectroscopie op het onderzoek der hemellichamen toepassen en verrichtte op dit gebied uiterst belangrijk werk.
In 1862 en 1863 werkte hij samen met W. A. Miller; met de door hen ontworpen ster-spectroscoop vergeleken zij de spectra van een aantal sterren met spectra van aardse stoffen. In 1864 ontdekte Huggins, dat planetaire en onregelmatige nevels uit lichtgevend gas bestaan en dus niet uit een groot aantal sterren, zoals toentertijd nog door velen gemeend werd. In 1866 verrichtte hij de eerste spectroscopische waarneming van een nova (Nova Coronae) en vond hij emissielijnen van waterstof. In 1868 ontdekte hij koolstof in het spectrum van kometen en tevens gelukte het hem in dat jaar voor het eerst de radiale snelheid van een ster, nl.
Sirius, te bepalen uit de verplaatsing van de lijnen in het spectrum. Hij maakte verder studie van de spectra van de planeten en van de corona.Bibl.: Spectrum Analysis, applied to the Heavenly Bodies (1866); On the Spectra of Some of the Fixed Stars and Nebulae (1863-1868); Further Observations on the Spectra of Some of the Stars and Nebulae (1868); An Atlas of Representative Stellar Spectra (met Lady Huggins, London 1899); Scientific Papers (London 1909).
