admiraal bij de Amerikaanse Marine (Elizabeth, 30 Oct. 1882), diende lange jaren bij de torpedodienst, maar ging in 1934 naar de Marinevliegdienst over, waar hij op 52-jarige leeftijd nog het vliegbrevet verkreeg. Bij de Japanse luchtaanval op Pearl Harbor in 1941 voerde hij als vice-admiraal het bevel over de vliegkampschepen van de Pacific Fleet.
Van 1942-1944 was Halsey belast met het algemeen bevel over het Zuid Pacific gebied en had de leiding van de zware en langdurige campagne, die eindigde met de herovering Onderwijl was de Amerikaanse vloot van Hawaiï om de West gevorderd via de Gilberten Marshall eilanden, waar Saipan in Juni 1944 werd genomen.Daarmee stond de beslissing ter zee voor de deur en aan Halsey viel de eer te beurt deze als bevelhebber van de zeestrijdkrachten in de West Pacific te bevechten. Op 15 Juni tot die functie benoemd, leverde hij op 25 en 26 Oct. de slag in de Golf van Leyte, het grootste zeegevecht van Wereldoorlog II, waarin de Japanse vloot een zware nederlaag leed en practisch werd uitgeschakeld.
Gedurende deze laatste phase van de oorlog in de Grote Oceaan deed Halsey’s scheepsmacht talrijke, grote luchtaanvallen op het Japanse moederland en omringende eilanden. De overgave van Japan werd op 2 Sept. 1945 bekrachtigd op zijn vlaggeschip de „Missouri”, in de baai van Tokio. In November van dat jaar werd hij tot admiraal (U.S. Fleet Admiral) bevorderd. In 1946 vroeg hij zijn ontslag,
SCHOUT BIJ NACHT JHR H. A. VAN FOREEST
Lit.: Morison, History of United States Naval operations, dl III (1942) en IV (1949).
