Chinees dichter (Toe-ling, prov. Sjensi, 712 - Lei-jang, prov.
Hoenan, 770), wordt met zijn vriend en tijdgenoot Li T’ai-po tot de twee grootste Chinese dichters gerekend.Ten gevolge van de grote opstanden in het Rijk moest hij het hof van keizer Ming Hwang verlaten. Later aan het hof teruggekeerd deelde hij het lot van velen vóór en na hem: hij werd verbannen naar een afgelegen district. Hij leidde daarna bijna voortdurend een zwervend bestaan om ten slotte van uitputting te sterven na een overstromingsramp. Naast moeilijke, door een overvloedig gebruik van aanhalingen en toespelingen voor Westerse lezers minder aantrekkelijke gedichten, schreef hij prachtige gedichten welke o.a. het leed van de oorlog schilderen, en waarin op bedekte wijze de regering van de keizer gehekeld wordt.
Lit.: William Hung, Tu Fu, China’s Greatest Poet (Cambridge, Mass., 1952); Erwin von Zach, Tu Fu’s Gedichte, 2 dln (Cambridge, Mass. 1952); Florence Ayscough, Tu Fu (London 1929); Idem, Travels of a Chinese Poet (London 1934).
