Portugees romanschrijver (1722-1804), voorloper der romantiek, heeft talrijke werken geschreven over filosofie, wetenschap en godsdienst.
Tot zijn bekendste boeken behoort Recriacao filosofica (10 dln 1751). Dit is ongetwijfeld zijn belangrijkste werk en het heeft hem grote naam bezorgd. Verder: Carlas fisico-matematicas (3 dln 1784), waarmede hij veel heeft bijgedragen tot de wetenschappelijke opvoeding der Portugezen, en de roman in 3 dln Feliz independente do mundo e da fortuna (1779), welke als een nabootsing van Telemachus wordt beschouwd.
De markies van Pombal wantrouwde den schrijver en kloosterbroeder en verjoeg hem in 1760 van het hof. Hij vluchtte naar Frankrijk, alwaar hij gedurende tien jaren les heeft gegeven in physica en mathematica, en keerde eerst na de val van den markies naar Portugal terug.
Hij heeft een gedicht geschreven, dat slechts historische waarde heeft en gewijd is aan de aardbeving van Lissabon van 1755, getiteld: Lisboa destruida (1803).
