Zweeds scheikundige (Valbo 30 Aug. 1884), hoogleraar in de physische chemie te Uppsala, verrichtte vele onderzoekingen over colloïden, over kristallijne vloeistoffen, over de Brown’se beweging, over diffusiesnelheden, enz. en verwierf in 1926 de Nobelprijs voor chemie. Beroemd werd hij echter vooral door de constructie van de ultracentrifuge waarmede hij het moleculairgewicht van talrijke eiwitten bepaalde.
Bibl.: Die Methoden z. Herstellung kolloïder LÖsungen anorgan. Stoffe (Dresden 1909); Die Existenz der Moleküle (Leipzig 1912); Die Materie, ein Forschungsproblem i. Vergangenh. u. Gegenw. (1914); Formations of Colloids (1921); Colloid Chemistry (1924, 2de dr. 1928, Duitse vert. 1925); met K. O. Petersen: Die Ultrazentrifuge; Theorie, Konstruktion und Ergebnisse (Leipzig 1940, ook i. h. Eng.).
