zijn rotsen, die zich volgens de Griekse mythologie hij de uitmonding van de Bosporus in de Zwarte Zee bevinden. Volgens de sage sloegen zij voortdurend tegen elkander en verhinderden zo de doortocht.
Aan de Argonauten gelukte het er doorheen te komen, doordat zij een duif voor hun schip uit lieten vliegen en, toen zij zagen, dat de rotsen alleen de staartveren van de vogel verpletterden, uit alle macht roeiend de doortocht waagden: alleen de uiterste punt van de versiering aan de achtersteven van het schip werd verbrijzeld. Sindsdien staan de Symplegaden stil en is de Zwarte Zee geopend voor de scheepvaart. „Tegen elkaar botsende rotsen” vindt men in schipperssprookjes uit vele landen.Lit.: L. Radermacher, Mythos und Sage bei den Griechen (Leipzig 1938), blz. 196 vlg.
