Sir (Calcutta 10 Nov. 1848 - Barrackpore 6 Aug. 1925), was een der gematigde leiders van de nationalistische beweging in Brits-Indië. Bengalees van Brahmaanse afkomst, genoot hij in Engeland opleiding voor de Civil Service, waaruit hij na korte tijd werd ontslagen.
Daarna richtte hij een school op, die uitdijde tot het Ripon-college. Ook was hij als journalist werkzaam. In 1876 stichtte hij, ter verdediging van de Hindoebelangen, de Calcutta Indian Association, in 1883 werd dit de veel belangrijkere Indian National Congress-partij. Zijn doel was aanvankelijk de ontwikkelde middenklasse voor staatkunde te interesseren en het Indische volk, op grondslag van zijn gemeenschappelijke politieke belangen en ambities, onder één vaan te brengen. Hij stond daarbij onder invloed van Mazzini en het liberalisme van Gladstone. Als lid van de Bengaalse Wetgevende Raad toonde hij zijn gezindheid tegen de Engelse overheersing, doordat hij het boycotten van buitenlandse producten propageerde, maar zo gematigd, dat hij de Montagu-Chelmsford-hervormingen* erkende.
Vandaar dat hij al spoedig onenigheid kreeg met de radicale leden, die de Congrespartij beheersten. Toen stichtte hij het Indisch Liberaal Verbond-, hij werd ook minister van Bengalen. Zijn autobiografie verscheen in 1925 onder de titel: A Nation in making.
