is de naam van Noorse houten kerken, waarvan de wanden samengesteld zijn uit loodrecht opgestelde planken. Deze hebben een van de stenen bouw totaal afwijkende vorm, doordat zij bestaan uit verschillende, in grootte afnemende, verdiepingen met hellend dak, een voorhal en zuilenomgang.
De sterk dominerende hoofdruimte doet terecht aan de koningshallen denken. De gevels bezitten drakenkoppen, de deuromlijstingen zijn versierd met houtsnijwerk, dat dikwijls voorstellingen uit de Sigurdsage bevat. Van de 300 kerken, waar berichten over zijn, zijn er 25 bewaard, meest in het bergachtige binnenland. Die van Garmo en Urnes zijn uit de 1 ide, die van Borgund uit de 12de eeuw. De kerk van Gol is in het Openluchtmuseum van Bygdö bij Oslo weer opgebouwd.Lit.: A. Bugge, The Origin, Development and Decline of the Norvegian Stavechurch (Acta Archaeologica Bd 6, 1935)
