(Sogdiana) was vroeger de noordelijkste, tussen Oxus en Jaxartes gelegen satrapie van het Perzische rijk. De hoofdstad was Maracanda (nu Samarkand).
Ook in later tijd heette dit gebied Sogd en omvatte het vooral de omstreken van Boechara en Samarkand aan de Zarafsjânrivier. De bewoners van dit gebied waren in de Oudheid Iraniërs; eerst in de Middeleeuwen zijn zij geleidelijk door de ingevallen Turkse elementen verdreven of geassimileerd. Sovjetgeleerden doen sinds 1936 in dit gebied opgravingen.Lit.: W. Barthold, Art. Soghd in Enz. d. Isláms IV (Leiden 1934); Idem, 12 Vorlesungen ü. d. Geschichte d. Türken Mittelasiens (Berlin 1935); R.
Grousset, L’Empire des Steppes (Paris 1948); B. Spuler, Geschichte Mittelasiens in: Gesch. Asiens (München 1950). Over opgravingen: H. Field, Contributions to the Anthropology of the Soviet Union (Washington 1948, Smithsonian Miscell. Coll. CX, 13) blz. 106.