Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

SJÂFI’I, aboe abdallah mohammed ibn idrîs al

betekenis & definitie

Mohammedaans geleerde en jurist (Gaza 767 - Foestât 20 Jan. 820), werd te Mekka opgevoed. Later studeerde hij in Medina bij de grote autoriteit Mâlik ibn Anas.

Vervolgens reisde hij naar Jemen, Egypte en Bagdad, waar hij overal wetenschap verzamelde en zelf onderwees. In 815 begaf hij zich voorgoed naar Egypte. Zijn geschriften, bijna alle verzameld in het Kitāb al-Oemm, bewegen zich vnl. op het gebied van de „plichtenleer” (fikh) of Mohammedaanse Wetgeleerdheid. Al-Sjâ-fi’i is de grondlegger van de zgn. wetenschap van de „Wortelen van de Fikh”, d.i. de leer betreffende de methoden naar welke rechtsregelen worden afgeleid. Hij heeft een groot aantal leerlingen gehad, onder wie de zich naar al-Sjâfi’i genoemde Sjâfi’ietische rechtsschool ontwikkeld heeft (zie Sjâfi’ieten).

< >