naam van een volk in het N.W. van Voor-Indië, dat ontstaan is als een secte, die noch tot de Hindoes noch tot de Islamieten kan worden gerekend. De secte is ca 1500 gesticht door Nanak, die het kastenwezen en het uitgebreide ceremonieel van de Hindoes bestreed, evenals de weduwenverbranding en de afsluiting der vrouwen, welke laatste gewoonte vooral door de Mohammedanen in practijk werd gebracht.
Maar van hen nam hij het ééngodendom over. Aan de Hindoese leer der zielsverhuizing hield hij vast.Nanak’s leer onderscheidde zich door grote zachtmoedigheid en zijn opvolgers evenaarden hem in dit opzicht, totdat een van hen door de Groot-Mogol gevangengenomen werd. Daarop wapenden de Sikhs zich en ze vormden voortaan een sterke militaire organisatie. Vele Hindoes uit lage kasten hebben zich tot het Sikhisme bekeerd. In de loop der tijden zijn er veranderingen in het geloof geslopen en men onderscheidt verschillende graden van strengheid. De meesten houden zich aan het rookverbod. Uiterlijk herkent men hen aan de lange haren en baard. Allen houden de Granth in ere, de „bijbel” van de Sikhs.
De Sikhs hebben zich dapper tegen de Britten verdedigd, maar nadat ze in 1849 onderworpen waren, hebben ze de Engelsen trouw gediend. Het feit, dat de Sikhs door de Islam beïnvloed zijn, verhindert niet een vijandige gezindheid tegenover de Mohammedanen. De laatsten hebben dit ondervonden tijdens de verbitterde aanvallen, die ze in Amritsar, de heilige stad der Sikhs, in 1947 moesten doorstaan, als ze daar passeerden om zich in Pakistan te vestigen. Natuurlijk zijn deze gevoelens niet eenzijdig. De Sikhs die bij de deling Pakistan moesten verlaten waren trouwens hevig verbitterd over hun verdrijving van hun zo goed verzorgde akkers.
