Engels wijsgeer (Skipton 31 Mei 1838 - Cambridge 28 Aug. 1900), was hoogleraar te Cambridge van 1883 tot aan zijn dood. Hij kan beschouwd worden als aanhanger van het utilisme van J.
Stuart Mill en Jeremy Bentham, doch volgde meer de intellectualistische en minder de empiristische traditie dan deze voorgangers. De voornaamste verdiensten van Sidgwick liggen op het gebied van de ethica waarhij een intuïtieve kennis van wat rechtvaardig, redelijk en goed is, voor mogelijk achtte.
Zijn Outline of the history of Ethics (1886) is een nuttig handboek en wordt in Engeland nog steeds gebruikt en herdrukt. Sidgwick wijdde zich ook aan sociaal en philanthropisch werk en bepleitte de toelating van vrouwen tot het Hoger Onderwijs. Hij was een der oprichters van de Society for Psychical Research en haar eerste voorzitter.
Bibl.: Methods of Ethics (1874); Scope and Method of Economic Science (1883); Elements of Politics (1891); Practical Ethics (1898).
Lit.: A. en E. M. Sidgwick, H. S. (London 1906).
