Italiaans schilder en schrijver over kunst (Cortona 7 Apr. 1883), ging in 1901 naar Rome voor zijn schilderstudie. In 1906 vertrok hij naar Parijs.
Hoewel hij in 1910 te Turijn het „manifest der futuristische schilders” mede ondertekende, achtte hij hun werk weldra toch te beperkt, te literair en te onzeker van stijl. Op de eerste futuristische tentoonstelling te Parijs in 1912 exposeerde hij o.a. Pan-pan à Monaco, Reisherinneringen en De Boulevard, karakteristieke schilderijen uit zijn vroeg-futuristische tijd. Het meesterwerk uit deze periode is Hiéroglyphe dynamique du Bal Tabarin (1912), waarin hij reeds vooruitloopt op de „collages” van de Kubisten door het plakken van stukjes metaal op het doek. Na 1914 ging hij geleidelijk over tot het Kubisme.Tussen 1915 en 1921 ontstond o.a. een serie kubistische stillevens met muziekinstrumenten. Van 1918-1920 zocht hij op grond van mathematische studies naar een nieuwe klassieke vormgeving. In deze trant ontstond in 1922 een harlekijnen-serie. Sedert 1924 heeft hij vele monumentale opdrachten uitgevoerd, als mozaïeken en muurschilderingen. In 1950 vestigde hij zich te Meudon bij Parijs. Hij schreef enige uitstekende boeken over Kunst.
Bibl.: Tutta la vita di un pittore (Roma - Paris 1946); Du Cubisme au Classicisme (1918-’20).
