noemt men:
1. de tempels van Serapis, waarvan vooral die te Alexandrië om zijn pracht beroemd was;
2. de graven van de Apis-stieren in Sakkara; deze zijn aan de zijden van een paar onderaardse gangen uitgehouwen. De ontdekking er van door Mariette (1851), een der eerste opgravingen in Egypte, was een sensatie. De oudste delen van het Serapeum dateren uit de tijd van Ramses II; de plaats, waar de Apissen voor die tijd begraven werden, is nog niet gevonden. De geweldige sarcophagen zijn gemiddeld 4 m lang, 2,30 m breed en 3,30 m hoog. Grafstenen (stèles) in de muren der gangen ingezet, vermelden data uit het leven van de Apis; zij zijn verwijderd en bevinden zich thans in musea.
Lit.: A. Mariette, Le Sérapéum de Memphis (Paris 1857); Idem, uitg. d. Maspéro, dl I (Paris 1882).
