Oostenrijks staatsman (Wenen 19 Juli 1876 - Pernitz, Neder-Oostenrijk, 2 Aug. 1932), R.K. priester, was sedert 1909 professor in de moraal-theologie te Salzburg en sedert 1917 te Wenen. Na van Oct. - Nov. 1918 reeds minister voor Sociale Zaken in het kabinet-Lammasch geweest te zijn, was hij sedert 1919 Christelijk-sociaal volksvertegenwoordiger en sedert 1921 leider van zijn partij.
Van Mei 1922-Nov. 1924 was hij Bondskanselier aan het hoofd van een conservatief kabinet, dat in scherp conflict kwam met de sociaaldemocraten (zie Oostenrijk, geschiedenis). Van Oct. 1926 - Apr. 1929 was hij opnieuw bondskanselier. Tegen de sociaal-democratie bevorderde hij de „Heimwehr”-beweging. Na zijn aftreden maakte hij een ontwerp voor een nieuwe grondwet, dat door de „Heimwehr”-beweging werd overgenomen. In de herfst van 1930 was hij nog minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Vaugoin.Bibl.: Nationalitätsprinzip u. Staatsgedanke (1915); Nation u. Staat (1916); Die geistigen Grundl. d. Minderheitenfrage (1925); Der christl. Staatsmann (1931).
Lit.: R. Blüml, Prälat Dr S. (Klagenfurt 1932); B. Birk, Dr I. S. (Regensburg 1932); E. Voegelin, Der autoritäre Staat (1936).
