Frans componist (Honfleur 17 Mei 1866 - Parijs 1 Juli 1925), studeerde in 1883-’84 aan het conservatorium te Parijs, echter met teleurstellend resultaat: de schoolse opleiding paste hem niet. Hij componeerde kleine pianowerken in een geavanceerd harmonisch idioom, waarmee hij anticipeerde op hetgeen Debussy en Ravel na hem zouden voltooien.
Door zijn vriendschap met Debussy werd hem zijn gebrek aan gefundeerde kennis bewust, weshalve hij van 1905 tot ’08 studeerde aan de Schola Cantorum te Parijs bij d’Indy en Roussel.Hij leefde in armoede en zijn composities werden eerst veel later algemeen bekend. Zijn persoonlijkheid en de manier waarop hij in woord en geschrift aan zijn zienswijzen op muzikaal gebied uiting gaf, deden hem echter grote invloed uitoefenen op de ontwikkeling der impressionnisten. Ca 1900 maakte hij zich van deze richting los — zijn vaak verwonderlijke titels (Choses vues à gauche et à droite sans lunettes; Véritables préludes flasques pour un chien e.d.) waren mede bedoeld als persiflages op de titels o.a. van Debussy —, en zijn verdere evolutie drukte haar stempel op nog twee componistengeneraties. Eerst beschouwde de groep van Franse componisten die zich tijdens Wereldoorlog I onder de naam „Les Six” verenigden, hem als hun leider; daarna zij die zich, naar Satie’s woonplaats, „Ecole d’Arcueil” noemden.
Bibl.: S. schreef de balletten Parade, Relâche en Mercure, het symphonisch drama Socrate, de lyrische comedie Le Piège de Méduse, toneelmuziek, kamermuziek en vrij veel pianomuziek. Van de voor piano gecomponeerde Gymnopédies heeft Debussy er twee georkestreerd.
Lit.: P. D. Templier, Eric Satie (1933).
