Luthers theoloog (Annaberg 19 Apr.(?) 1501 - Maagdenburg 28 Nov. 1559), was werkzaam aan Latijnse scholen te Lübeck (1531) en te Siegen (1536). Van 1537 af voerde hij in Dillenburg en Nassau de Reformatie in, werd ten gevolge van het Interim van 1548 verdreven en arbeidde daarna als predikant en superintendent in Leipzig, Eisleben en Maagdenburg.
Hij spreidde een ontzagwekkende organisatorische, pastorale en theologische activiteit ten toon. Tegenover Melanchthon vertegenwoordigde Sarcerius de strengere opvatting van het Lutheranisme.
