Spaans prozaschrijver, waarschijnlijk een Jood, was ca 1460 in dienst van Don Pedro Girón, „maestre” van de Calatrava-orde. Van zijn leven is zo goed als niets bekend.
Hem komt de eer toe de sentimentele roman de populariteit te hebben verschaft, die hij in de 16de eeuw in geheel Europa genoot. Hij schreef het Tractado de amores de Arnalte y Lucenda (1491, vert. door Herberay des Essarts 1546).Als zijn bekendste werk geldt de Cárcel de amor (1492), waarin elementen van de ridderromans vermengd zijn met autobiografische gegevens. Invloed van Boccaccio’s Fiammetta is onmiskenbaar, evenals van de Historia de duobus amantibus van Enea Silvio Piccolomini.
Teksten: Arnalte y Lucenda, ed. R. Foulché-Delbosc, in de Rev. Hisp., dl XXV (New York - Paris 1911, blz. 220-281); Cárcel de amor, ed. R. Foulché-Delbosc (Madrid-Barcelona 1904); Obras, ed.
S. Gili y Gaya (Madrid 1950).
Bibl.: M. Menéndez y Pelayo, Orígenes de la Novela, dl I (Madrid 1905), blz. CCCXV-CCCXXVI.
