Zwitsers schrijver, landschapschilder, etser en tekenaar (Zürich i Apr. 1730-2 Mrt 1788), werd boekhandelaar en had aanleg voor schilderkunst, die zich in het vervaardigen van etsen en in porseleinschildering uitte. De lectuur van Longos’ Oudgriekse herdersroman Daphnis en Chloë bracht hem er toe Idyllen in antieke trant te schrijven, die in zijn tijd buitengewoon veel bijval vonden.
Het zijn kleine fijngeciseleerde kunstwerkjes in rhythmisch proza; men zou verwachten, dat het Zwitserse landschap er de achtergrond van zou zijn, maar dat is niet het geval. Veeleer worden we in een internationale rococo-omgeving binnengevoerd, in een wereld van getemperde levensgenieting. Het zieleleven van de personen, herders en herderinnen, is ook geheel en al op de rocococultuur van die dagen afgestemd. Gessner werd door zijn werk bevriend met' Wieland en werd de Zwitserse Theokritos genoemd.
Zijn schilderijen worden zeer gewaardeerd; eveneens de prenten die hij bij zijn werken voegde.Bibl.: Idyllen (1756, nieuwe uitg. in 5 dln, 1772); Samtl. Schriften (2 dln, Zürich I777-’78, herdr. 1841); Recueil de lettres de S. G., met bijl.: Tableaux de S. G. et cat. des grav. (Paris 18011803) ; Collection des tableaux en gouache et des dessins de S.
G., ed. p. W. Kolbe (Zürich 1801); Auswahl aus G.’s Idyllen v. J. u.
H. Hesse (1922).
Lit.: R. F. Schmidt, G., der Meister der Idylle (1921); S. G., Gedenkbuch des Lesezirkels Hottingen (1930) ; P.
Leemann van Elck, S. G. (1930, 1937); P. Strasser, Stilproblemein G.’s Kunst und Dichtung, diss. Heidelberg (1936).
