Grieks,verkleinwoord van eidos, dat als technische term der lyriek zoveel betekent als ,,stuk, lied”. Doordat men bij eidyllion boukolikon (bucolisch stukje) het bijvoeglijk naamwoord is gaan weglaten, krijgt het woord idylle betekenis van herderslied, gedicht dat de lezer een intiem, soms romantisch getint beeld geeft van het leven der landlieden en der herders.
Eerst is Sicilië, daarna Arkadië de landstreek, waar de Griekse idylle zich bij voorkeur afspeelt (z bucolische poëzie).Lit.: N. Müller, Die deutschen Theorien der I. von Gottsched bis Gessner imd ihre Quellen, diss. Straatsburg (1911); J. Hubaux, Les thèmes bucoliques dans la poésie latine (1930); J. Feuerlicht, Vom Wesen der I., in: Germanic Review, dl 3 (New York 1947); P. Merker, Deutsche Idyllendichtung 1700-1840 (1934, bloemlezing).
