(of New Sarum), hoofdstad van Wiltshire (Engeland), met (1952) 34.000 inw., gelegen aan de Avon en aan de spoorlijn Londen - Exeter, dankt zijn ontstaan aan de vestiging van een bisschopszetel, en is ook nu nog de zetel van een Anglicaanse bisschop.
De kathedraal is door haar stijleenheid een der merkwaardigste in Engeland. Zij werd in 1220 begonnen en in 1256 gewijd, een driebeukige basiliek met sterk uitspringend transept en een haast even lang oostelijk deel met Lady Chapel. De toren is in decorated style uit 1350 en is de hoogste in Engeland (138 m). De kloostergang dateert uit het midden der 13de eeuw, het daaraan grenzende chapter-house, kapittelhuis, een rechthoek met middenpijler, die het stergewelf draagt, is een der beste voorbeelden van dergelijke voor Engeland zo karakteristieke bouwwerken. In de eigenlijke stad, buiten de omheining van de kathedraal (met de North-, de St Anne- en de Harnhamgate) gelegen, bevinden zich de kerken St Thomas en St Edmond, de lakenhal (1470), een gerechtsgebouw, een graafschapsgebouw, bibliotheek, het Blackmoremuseum, het Salisbury- en South Wiltsmuseum en een Anglicaans seminarium.
In de Middeleeuwen een centrum van de wolindustrie en bekend om zijn smederijen van staal en messen, bezit het thans fabrieken voor tapijten en dekens, looierijen, bierbrouwerijen, meelfabrieken en schoenenindustrie en handel in vee en landbouwproducten. Ca 3 km ten N. van de stad liggen de puinhopen van Old Sarum, een Romeinse en Angelsaksische stad, en sedert 1075 zetel van een bisschop, die in 1220 naar Salisbury werd verplaatst. Het bezit nog de resten van een kasteel en van twee kathedralen, en is het meest bekende voorbeeld van een „rotten borough”, die tot 1831 twee afgevaardigden naar het Parlement zond. Niet ver van Salisbury liggen de overblijfselen van Clarendon Castle (11de eeuw) en 15 km ten N. het merkwaardige megalitische bouwwerk Stonehenge.
