graaf, Italiaans wijsgeer (Rovereto, Zuid-Tirol, 25 Mrt 1797 - Stresa 1 Juli 1855), koos in 1821 de geestelijke stand, schaarde zich in 1830 aan de zijde van Piémont, in 1848 aan die van paus Pius IX en werd in het pauselijk hervormingsgezinde ministerie-Rossi minister van Onderwijs, doch trok zich bij het uitbarsten der omwenteling te Rome van het staatkundig toneel terug. Als wijsgeer stelde hij een bij Descartes aansluitend idealisme, „ideologisch psychologisme” genoemd.
Werken van hem werden in 1849 op de index geplaatst, spoedig echter daarvan geschrapt. Rosmini stichtte in 1828 te Domodossola (Novara) het „Istituto della carità” (Instituut der liefde), een religieuze congregatie (Rosminianen).Bibl.: verzamelde werken (17 dln, 1842-1844); Opere postume (5 dln, 1859-1874); Epistolario completo (13 dln, 1905).
Lit.: C. Caviglioni, Bibliografia delle opere de A. R. (1925); M. Casotti, La pedagogia di A. R. (1937); G. Solari, R. inedito, 3 dln (1937-’38); Idem, Studi Rosminiani (1940).
