(Léon), Zuidfrans dichter (Carcassonne 12 Mrt 1906), president van de in 1930 opgerichte Societat d’estudis occitans, chef van het Offici del Folklore, geeft college aan de universiteit te Toulouse in de folklore van Occitanië, publiceert Cahier d’ethnographie folklorique, verdedigt krachtig de taal, kunst en zeden van Zuid-Frankrijk en is vooral bekend als dichter van diepgevoelde, enigszins vage stemmingspoëzie, vol heimwee naar de eenzaamheid; invloed van de klassieken in onmiskenbaar.
Bibl. (o.a.): Entre l’esper e l’absencia (verwachten en afwezigheid, 1942); Epigramas (1942); Jeune poésie d’oc (1944)
