Romeins geschiedschrijver, over wiens persoonlijkheid volstrekt niets bekend is, doch die, naar thans als uitgemaakt mag gelden, geleefd heeft onder de regering van Claudius (40-54). Hij is de auteur van een werk, dat de krijgsdaden van Alexander de Grote voor de Romeinen in hun eigen taal, in onderhoudende vorm, beschreef: Historiae Alexandri Magni, oorspronkelijk in 10 boeken, waarvan de beide eerste verloren zijn gegaan.
Hij bewerkte zijn stof naar meer dan een bron uit de massa van de Alexander historici (^Alexander de Grote), vermijdt onderwerpen, die de lezer kunnen vermoeien, houdt van beschrijvingen van landen en hun bewoners en laat zijn personen lange redevoeringen met morele strekking houden. Zijn stijl is rhetorisch gekleurd en heeft een dichterlijk karakter. Daarom heeft hij, vooral in de tijden, dat men zonder critiek stond tegenover zijn oncritische geschiedbehandeling, bewonderaars in menigte gevonden.Uitg. en Lit.: P. H. Damsté (Groningen 1897); V. Crépin (Paris 1932, met Fr. vert.); F.
Helmreich, Die Reden bei C. (1927); H. Barson (Coll. Budé, 1948 e.v.).
