Frans politiek schrijver (Matagne-la-Petite, Ardennen, 31 Mrt 1796 - Rodez 12 Aug. 1865), was een volgeling van St Simon en kwam het eerst op voor de idee van productiecoöperatie, die volgens hem middel moest zijn tot bevrijding der arbeidersklasse en tot overgeleiding van de kapitalistische vorm van voortbrenging in een coöperatief georganiseerde productiewijze. Doordien hij de maatschappelijke misstanden door zedelijke verbetering met de hulp der Katholieke Kerk hoopte op te ruimen, behoort hij tevens tot de voorbereiders van het (Katholiek) Christen-socialisme.
Op zijn groot werk Histoire parlementaire de la Révolution française (40 dln, 1833-’38), waaraan Carlyle voor zijn geschiedenis der Franse Revolutie gedeelten heeft ontleend, en waarin Bûchez en zijn medewerker Roux-Lavergne in de Franse omwenteling een poging zagen om het Christendom tot levende werkelijkheid te maken, het hij een Essai d’un traité complet de philosophie au point de vue du Catholicisme et du progrès (i83g-’4o) volgen. Daarin tracht Bûchez in één enkel systeem de politieke, morele, godsdienstige en natuurlijke verschijnselen des levens te coördineren. In 1848 werd Bûchez voorzitter der Franse Constituerende Vergadering, doch bleef dit slechts kort. Uit de latere periode van zijn leven dateert een Traité de Politique (1866), dat zijn Traité de Philosophie aanvult.Lit.: N. Wassilieff, P. J. B.
Bûchez, der Begründer der modernen Associationsbewegung Frankreichs, Diss. Bern (1898); J. Régnier, L’Œuvre économique de B. (Saint-Amand-les-Eaux 1938); Gaston Castella, Bûchez historien, sa thèse du progrès dans la philos, de l’hist. (Fribourg 1909).
