Duits schrijver (Kiel 28 Sept. 1867 - Dresden 13 Febr. 1945), was docent voor Duitse literatuur aan de kunstacademie te Dresden. Hij heeft naam gemaakt als schrijver van Nederduitse romans, die het leven van een kleine stad beschrijven en een aantal drama’s.
Bibl.: Familie P. C. Behm (1902); Patriarch Mahnke (1905); Die Damekower (1906) ; Kantor Liebe (1910) ; In der grünen Lage (1925); Drama’s: Das Kind (1909); Der Glückswagen (1926); Auferstehung (Paasspel, 1920); Tilsche Schellwegen (1936); Semiramis (1938); Wanderer kamen nach Widoe (1941).
Lit.: O. Hachtmann, O. E. (1917).
