is een Griekse term welke betekent: denken, geest, intellect, en is in de filosofie het eerst gebruikt door Anaxagoras die de orde in de Kosmos laat zijn tot stand gebracht door de nous, die hij omschrijft als het fijnste en zuiverste element van alles. Bij Plato is de nous het hogere schouwende denkvermogen, dat boven de dianoia, het redenerende of discursieve denken uitgaat.
Bij Aristoteles is de nous het goddelijke denken, waaraan de mens deel heeft maar dat niet tot zijn lichamelijk-psychische structuur behoort. Bij Plotinus is de nous de eerste zijnslaag onder het Ene of absolute, dat uit zijn overvloed de nous voortbrengt, die op zijn beurt de psyche voortbrengt.Lit.: H. J. M. M. Loenen, De Nous in het systeem van Plato s filosofie (1951).
