was een oude stad, gelegen in Centraal-Babylonië aan het kanaal Sjatt-en-Nil, de voormalige bedding van de Eufraat. Hier was reeds in het derde millennium v.
Chr. het beroemde heiligdom van de hoofdgod der Sumeriërs, Enlil. De puinheuvel van Niffer, en wel vooral de plaats van de tempel en de tempeltoren, werd van 1888-1898 door Amerikaanse geleerden onder leiding van H. V. Hilprecht en J. P. Peters onderzocht, waarbij een verwarrende hoeveelheid van overblijfselen van de Oudsumerische tot aan de Parthische periode en duizenden van spijkerschrifttabletten uit alle tijdvakken der Babylonische beschaving zijn opgedolven. Dit materiaal werd gepubliceerd in de beide verzamelwerken: The Babylonian Expedition of the University of Pennsylvania (1893 e.v.) en University of Pennsylvania, The University Museum, Publications of the Babylonian Section. De opgravingen werden in 1949 hervat door geleerden van Philadelphia en Chicago onder leiding van Mc Cown.Lit.: C. S. Fisher, Excavations at N., 2 dln (1905-’06).
