(Lat.: „Niets is (te) moeilijk voor wie willen”) is een 17de eeuws kunstgenootschap, dat zich ten doel stelde de Frans-klassieke richting te handhaven op het toneel, dat door de romantische richting van Jan Vos en Blasius beheerst werd. Het werd in 1669 opgericht door Lodewijk Meyer, Andries Pels, David Lingelbach e.a.
Het genootschap bezorgde een aantal vertalingen van Franse toneelstukken, maar trachtte zijn doel ook te bereiken, door verhandelingen over spraakkunst en poëzie, waarin gladheid van taal en metrische vorm als ideaal werd aangeprezen. Een kunstleer in alexandrijnen schreef Andries Pels, getiteld Horatius’ Dichtkunst op onze tijden en zeden gepast (1677), waaraan hij later toevoegde zijn Gebruik en misbruik des tooneels (1681). Korte tijd hebben zij het Amsterdamse toneel beheerst; ca 1680 is hun invloed echter reeds aan het tanen.Lit.: A. J. Kronenberg, Nil Volentibus Arduum (Deventer 1875).
