uit Gerasa in Arabië, Grieks wiskundige (ca 100 - 150 n. Chr.), was Neopythagoreër.
Zijn werken hebben meer betekenis door de overbrenging en invoering van Grieks-Oosterse wijsheid in de Romeinse wereld dan door hun eigenlijke inhoud: een inleiding in de wiskunde, bespiegelingen over de leer der getallen, die nog in de 12de en 13de eeuw schoolboek was, en een handboek der harmonieleer.Bibl.: Introductionis arithmeticae libri II ree. R. Hoche (Lipsiae 1866), Eng. vert. d. M. L. D’Ooge (New York 1926); Harmonieleer, in: Musici scriptores graeci, ed. v.
Jan. (Lipsiae 1895); Manuel d’harmonique, trad. p. C. E. Ruelle (Paris 1881).
Lit.: F. Hultsch, Zur Lit. des N. v. G., in: Jahrb. f. klass. Altertum XCVII (1868); P. Tannery, Les commentaires sur N., in: Archives et missions scientifiques XIII (1888); G. Johnson, The Arithmetical Philosophy of N. of G. (Lancaster, Pa. 1916).
