(Louis Jean), Frans toneelschrijver (Parijs 21 Apr. 1771 - 7 Juni 1840), schreef vooral „tragédies historiques” en niet zonder oorspronkelijkheid trachtte hij de dwang van de klassieke voorschriften voor de drie eenheden te doorbreken, bijv. in Christophe Colomb (1809), wat tot heftige reacties leidde hij het publiek. Als zodanig is hij de voorloper van Hugo en Dumas père.
Bibl.: Pinto (1800); Cours analytique de litt. générale (1809); Saint-Louis (1819); Clovis (1821); Frédégonde et Brunehaut (1822); Louis IX en Egypte (1822); Richard III et Jane Shore (1824) ; Les Martyrs de Souli (1825) ; Remarques sur les bonnes et mauvaises innovations dramatiques (1825).
Lit.: A. Le Rov, L’aube du théâtre romantique (1902) ; Idem, Un demi-romantique: les débuts de N. L., in: Revue bleue (1903) ; M. Souriau, N. L. et ses correspondants (1908).
