in de Griekse mythologie personificatie van de boosheid der goden over menselijke overmoed (hybris) of al te groot menselijk geluk. Zo wordt zij tot wreekster van onrecht en later tot godin van de gerechtigheid en de wraak.
In Alexandrijnse tijd werd zij dikwijls door teleurgestelde minnenden aangeroepen en genoot ten slotte met Tyche een grote verering. Beroemd was vooral haar tempel te Rhamnus in Attica; hier gold zij als de moeder van Helena. Ook te Smyrna had zij reeds in oudere tijd een bekend heiligdom. Zij werd vooral voorgesteld met een el (als godin van maat en recht) en met teugels; ook wel (naar het voorbeeld van Tyche) met roer en rad. Ook nu wordt de naam nog gebruikt voor godin der wraak.Lit.: K. Kerényi, Die Geburt der Helena, in: Mnemosyne 1939, p. 161-179.
