Westduitse stad in het Land Noord-Rijnland-Westfalen, met (195O 151825 inw. (1939:136 830; 1945: 88 000), van wie 55 pct Evang., 35 pct R.K. en 10 pct andersdenkenden, is een spoorwegkruispunt tussen Essen en Duisburg. De stad ligt aan de Z.W. rand van het Rijnland-Westfaalse industriegebied aan weerszijden van de Ruhr.
De N.W. uitlopers van het Bergische land geven aan de stad een heuvelachtig karakter. Historische bouwwerken zijn de Petrikirche (13de-15de eeuw), Rathaus, de kastelen Broich en Styrum, het Tersteegenhaus en Kortumhaus. Mülheim is een centrum van ijzer-, staal- en machine-industrie en steenkolenmij nbouw. Voorts is van belang de electro-technische, levensmiddelen-, leder- en bouwindustrie. De stad is zetel van het Max Planck instituut voor kolenonderzoek. Behalve autobusverbindingen met omliggende steden is er een scheepvaartverbinding met Kettwig en gaat het goederenscheepvaartverkeer naar de Rijn en het Rijn-Hernekanaal over de eigen Rijnhaven.
De binnenstad werd door bombardementen vnl. op 23 en 24 Juni 1943 getroffen. Het aantal gebouwen en woningen (1939 = 100 pct) bedroeg in 1945 70 pct, in 1951 80-85 pct.
