Italiaans dichter en criticus (Padua 15 Mei 1730 - Selvaggiano 3 Nov. 1808), was eerst huisleraar te Venetië, later (1768) professor in het Hebreeuws en het Grieks te Padua, en toonde zich in woord en geschrift warm voorstander van de Franse verlichtingsbeweging en het Voltairianisme. Naderhand werd hij een der vele Italiaanse lofzangers van Bonaparte, wie hij zijn gedicht Pronea wijdde.
Cesarotti is bovenal bekend als auteur van een zeer fraaie vertaling (in 2 dln, 1763-’72) in dichtvorm van de Ossian van MacPherson, waarvan hij wilde doen geloven, dat het origineel er van inderdaad de gedichten van Ossian waren (Cesarotti geloofde nl. zelf eerst aan dit bedrog). Deze Ossianvertaling, de eerste in Italië, heeft vele navolgingen uitgelokt en invloed gehad o.a. op Alfieri en Foscolo. In tal van vertalingen, o.m. van Homerus, toont Cesarotti zich een uitnemend kenner der klassieken. Men heeft voorts twee verhandelingen van hem: Saggio sulla filosofia del gusto en Saggio sulla filosofia delle lingue (1785), in welke laatste hij het recht van de schrijver bepleit om zijn woordenkeus in overeenstemming met zijn stijl te brengen.
Cesarotti heeft tijdenlang groot gezag in de literaire wereld van Italië gehad. Zijn werken zijn in 1800-’13 te Pisa en Florence in 42 dln uitgegeven; G. Mazzoni verzorgde (1882) Prose edite e inedite di M. C., G.
Balsamo Crivelli (Torino 1925) M. C.’s uitgave van de Poes ie di Ossian.MR H. VAN DEN BERGH
Lit.: V. Alemanni, Un filosofo delle lettere: M. C. (TorinoRoma 1894); G. Rossi, M.
G. critico e poeta (Salemo 1923).
